Баланың әпкесін, ағасын, құрбысын немесе дос қызын ренжіткен, оның анасы баланың жанжалын шешуге келіп, кешірім сұраған жанжалды жағдайды жиі байқай аласыз. Бала сұрайды, бірақ жағдай қайталана береді. Бұл жағдайда ата-аналар не істеуі керек?
Сірә, бала өзінің әрекеті мен ата-ананың кешірім сұрау талабы арасындағы байланысты түсінбесе керек. Оның әрекеті, әңгімелесушінің реніші мен ата-анасының талабы арасындағы логикалық байланысты түсінбей, ол өзгенің сезімдері мен тілектеріне қызықпайтын эгоист болып өседі. Ата-аналар бұл мәселеге ерекше назар аударуы керек.
Мұндай жағдайда тек бір әдіс тиімді болады - сіз балаға оның не қате жасағанын, оның ойынтасының неге ренжігенін, ренжігенін түсіндіруіңіз керек. Бала осындай сөздерді таңдауға тырысыңыз, сонда бала өзін ренжіткен адамның орнына қоя алады, оның қандай қателік жасағанын түсінеді. Сонда ғана кішкентай адамның кешірім сұрауы қажеттілікке айналады, ол өзінің кінәсін түсініп, түсінгендігін білдіреді.
Бірақ біртіндеп жасауға болмайтын нәрсе - балаға айқайлау, ұялу керек екенін және оның шұғыл түрде кешірім сұрауын талап ету.
Бұл мәселедегі тағы бір маңызды мәселе: әр баланың ата-анасына ұқсауға, оларға еліктеуге тырысатынын ұмытпаңыз. Сондықтан, сіз оған қақтығыстар орын алмауы үшін өзін қалай дұрыс ұстау керектігін мысалмен көрсетіп, қажет болған жағдайда кешірім сұраңыз. Балаларға дұрыс үлгі көрсетіңіз, қателіктеріңізді мойындаңыз, сонда бәрі жақсы болады!
