Кейбір ата-аналар баланы негізсіз жеке меншік деп санайды, оның өз пікіріне ие болу мүмкіндігінен бас тартады. Кейбір балалар отставкаға ата-аналарының еркіне бағынады, ал басқалары қыңыр деп аталатын нәрсені көрсетіп, өздері талап ете береді.
Баланың тууы - бұл қасиетті рәсім, нәтижесінде тәуелсіз тұлға туады. Егер ата-ана әу бастан онымен қатынасты қоғамның тең құқылы мүшесі ретінде қоятын болса, қыңырлық проблемасы туындамайды.
Баланың қыңырлығы - бұл ата-аналардың үстемдігіне реакция.
Балалық қыңырлық дегеніміз не
Дальдың сөздігінде «қыңырлық» сөзінің бірнеше синонимдері бар, олардың ішінде балаға қатысты осы мінез-құлық факторын дәл сипаттайтын біреуі ерекше, яғни ол өзінің жеке даралығын қорғайды.
Баланың қыңырлығы ересектердің қыңырлығынан ерекшеленеді және ең алдымен өзін өзін тұлға ретінде бекітуге бағытталған.
Априори, ерте сәби кезіндегі қыңырлық туралы әңгіме болмайды. Осы жастағы барлық қыңырлықтар физикалық немесе психологиялық ыңғайсыздықпен байланысты.
Шамамен 2-3 жаста бала өзін тұлға ретінде сезіне бастайды, осы уақытта ол өзін есімімен атауды тоқтатады және өзіне қатысты есімдіктерді қолдана бастайды.
Осы жаста ол өзін-өзі растауға тырысады, оны ересектер қыңырлық немесе қыңырлық ретінде қабылдауы мүмкін.
Қыңыр баламен қалай күресуге болады
Ең алдымен, баланың өмірінің алғашқы күндерінен бастап, оны осы уақытқа дейін ересектердің көмегінсіз жасай алмайтын адам ретінде қарастырған жөн. Бұл кейбіреулер үшін парадоксальды болып көрінуі мүмкін, бірақ отбасында балаға тыйым салынбауы керек. Тыйым тек өмір мен денсаулыққа қауіп төндіретін ғана болуы керек және тыйым түрткі және иллюстрацияланған болуы керек.
Халық даналығы бала алтын сұрамайды дейді. Белгілі бір жасқа дейін баланың барлық тілектері қажеттіліктерді қанағаттандырумен байланысты, олардың арасында қызығушылық пен қарым-қатынасқа деген ұмтылыс бар. Қыңырлықтың нақты себебін білуді үйрене отырып, ата-ана өзін еркелікке салыну қажеттілігінен мәңгілікке босатады.
Егер жағдай бақылаудан тыс қалса, уақыт жоғалады және қыңырлық әдетке айналды, демек, кейде адамдар арасындағы қатынастарға қолданылатын физика заңдарын есте ұстаған жөн.
Әрекет реакцияға тең. Ересек пен бала арасындағы қарым-қатынаста ересек адам өмірлік тәжірибе жағынан әлдеқайда күшті. Өзін-өзі бекіту әрекеттерін көрсету арқылы бала онымен не болып жатқанын түсінбейді, ал ересек адамның міндеті - өтпелі кезеңнің жеке тұлғаның қалыптасуына нұқсан келтірмей өтуіне көз жеткізу.
Сіз өзіңіздің айла-шарғыңызға жол бермеуіңіз керек, дәл сіз өз талаптарыңызды орындауды талап етпеуіңіз керек. Егер отбасында сүйіспеншілік пен сыйластық атмосферасы билесе, кез-келген мәселені шешудің ықтималдығы әрқашан болады.
Егер отбасы мазасыз болса, онда баланың қыңырлығы проблемасы екінші кезекке шығады, алдымен отбасылық қатынастарды реттеу керек.
