Таң қаларлығы, ересектер мен олардың өсіп келе жатқан балалары әртүрлі өлшемдерде өмір сүреді! Мұндағы әңгіме ата-аналар жиі айтатындай 15 жастағы ұлдар мен қыздардың өте жеңіл және жауапсыз екендігінде емес, сондықтан ересектерде өз балаларын «бақылауда ұстауға» және оларды бақылауға деген ұмтылыс бар. Әрбір ата-ана сценарийден алшақтай алмай, алдын-ала белгіленген, «бекітілген» рөлді ойнайды, оны кім және не үшін ойлап тапқаны түсініксіз.
Нұсқаулық
1-қадам
Ата-анаңызға олардың кеңесі мен көмегі қажет екенін айтыңыз. Бұл үйде қолайлы ортаны құруға көмектеседі. Олардан бас тартудың қажеті жоқ. Жақынырақ, шыншыл болыңыз және ұнауға тырысыңыз, аз да болса, бірақ күн сайын.
2-қадам
Егер сіздің ата-анаңыз сізге кішкентай баладай қарайтын болса, сыпайы түрде есейгеніңізді және олармен бірге сіздің өміріңізге байланысты мәселелерді шешуге тырысқыңыз келетіндігін ескертіңіз. Өз тәжірибелеріңіз, жоспарларыңыз туралы айтыңыз, олар сіздің есейіп, парасатты болып келе жатқаныңызды түсінеді.
3-қадам
Ата-анаңа олардың жұмыста және үйде алатын түсінігін білдір. Оларды сіздің жетістіктеріңізбен қуантыңыз. Бұл байланыс орнатуға және өзара байланыс орнатуға көмектеседі. Сіз сөйлесуге, түсінуге және қажет болған жағдайда бір-біріңізді кешіре аласыз. Ата-аналарды бағалау керек!
4-қадам
Ата-аналармен кәдімгі тілде сөйлесуге тырысыңыз - бұл айқайлағаннан және есікті тарс жауғаннан гөрі жақсы. Батыл болудың қажеті жоқ, байсалды және байсалды болыңыз. Ата-анаңды сол күйінде қабылдауың керек. Сондай-ақ, жақындарыңызға «қалай өмір сүруге болатындығын» үйретудің қажеті жоқ. Ата-анамыздың көзқарасын, әдеттерін, талғамдарын қабылдай отырып, оларды құрметтей отырып, біз өзімізді қабылдаймыз және құрметтейміз. Осы жағдайда ғана біз өзара түсіністікке сене аламыз.
