Балалар кез-келген себеппен қатты жылай алады және қызғанышты болады. Бұл мінез-құлық ренішпен, ашумен, сәтсіздікпен немесе көгерумен байланысты болуы мүмкін. Алайда, көптеген балалар ата-аналарын манипуляциялау үшін көз жасын және айқайларын пайдаланады. Баланың ашулануымен белгілі бір әдістермен күресу керек.
Нұсқаулық
1-қадам
Мамандар 4 жасқа дейінгі балалар истерикамен жиі ауырады дейді. Осы жаста бала сіз өз қалағаныңызға көз жас пен айқайдың көмегімен жетуге болатындығын түсінеді. Мысалы, егер ата-аналар дүкеннен әдемі ойыншық сатып алмаса. Қалаған сыйлықты алудың ең жақсы тәсілі - жылау. Ата-аналар бұл мінез-құлықты әр түрлі қабылдайды. Кейбіреулер ұрыса бастайды, ал басқалары балалардың жылауын тоқтату үшін талаптарды орындайды.
2-қадам
Балалардың ашулы сөздерін бейнелі түрде бірнеше категорияға бөлуге болады. Әрбір қыңырлық түрімен белгілі бір әдістермен күресу керек. Мысалы, истерия, оны «театрландырылған қойылым» деп атауға болады. Ең көп таралған мысал - ата-аналардың біреуі бір нәрсеге тыйым салатын жағдай, сондықтан бала екінші ата-анадан қалағанын истерикалық түрде сұрауға тырысады. Бұл жағдайда анасы мен әкесі нәрестеге берілмеуге келісуі керек. Әйтпесе, бала осылайша өз мақсатына жетуге тез үйренеді.
3-қадам
Ашуланудың екінші түрі - қоғамдық орында өнер көрсету. Егер бала көшеде, дүкенде немесе басқа қоғамдық орындарда қыңырлық таныта бастаса, онда ешқандай жағдайда бөгде адамдар қатыспауы керек. Көбінесе, ата-аналар «баланы әкететін апайлар» немесе «қытырлақты жазалайтын полицейлер» туралы сөйлемдерді айта бастайды. Мұндай фразамен көптеген жағдайларда сіз одан да көп истерия тудырасыз. Себебі, бүлдіршінге көрермен керек, ал егер апай мен полицей келсе, көрермен одан да көп болады. Бұл жағдайда сізге байсалдылық қажет. Үнсіз баланың қолынан ұстап, үйге апарыңыз, сонда сіз оның мінез-құлқы туралы байыпты сөйлесесіз.
4-қадам
Егер балада «күтпеген жерден» айтқандай, толығымен күтпеген ашу-ыза болса, онда мұндай жағдайда неғұрлым күрделі шаралар қолданылуы керек. Бұл мінез-құлық көбінесе қорқынышпен немесе физикалық аурумен байланысты. Егер бала қайғылы болса және онымен сөйлесуге тырысқанда ата-анасына агрессивті реакция жасай бастаса, онда оның себебі қандай-да бір ауырсыну немесе таныстарының біреуімен жанжал болуы мүмкін. Бір сәтті табуға тырысыңыз және баланың асқазаны немесе басы ауырып тұрғанын, егер ол серуендеп жүргенде өзіне зиян келтірсе, балабақшадағы күні қалай өткенін сұраңыз. Мүмкін, тыныш интонацияның арқасында бала сіздің алаңдаушылығыңызды сезінеді және бәрін өзі айтады.
