Әрбір ата-ана баланы жазалаудың қолайлылығы мен қажеттілігі туралы ойлайды. Біреу баланы тек экстремалды жағдайларда ғана жазалау керек екеніне сенімді және оны физикалық түрде жазалау туралы ойламайды. Біреу жазаның, оның үстіне физикалық тұрғыдан, балаларды тәрбиелеу әдістеріндегі бірден-бір дұрыс шара екеніне сенімді. Бірақ кім дұрыс?
Баланы не үшін жазалау керек?
Сіздің балаларыңызды тек екі жағдайда ғана жазалау керек: бала ережелерді бұзған кезде, ол өзі туралы біледі. Мысалы, оған темекі шекпеуді және ант ішпеуді үйретті, бірақ ол оны әлі де мезгіл-мезгіл орындайды. Бала жас кезінде өзіне немесе оның қауіпсіздігіне қауіп төндіретін санасыз әрекеттер жасағанда жазаланады. Мысалы, егер бала розеткаға белсенді түрде көтерілсе немесе ол қауіпті жерлерде жүгіріп жүрген болса.
Бірақ егер бала өзіне белгісіз ережелерді бұзса немесе өзі үшін ойламаған бірдеңе жасаса, оны жазалау керек пе? Мысалы, егер жасөспірім кездейсоқ әжесінің вазасын сындырса, оны жазалау керек пе? Мұнда жауап тек жағдайларға байланысты. Егер ол, мысалы, доппен ойнап, вазаны сындырса, онда оған тұрарлық, ал егер оны тазалап жатқанда сындырса, онда бұл үшін жаза өте жақсы шара емес.
Қалай дұрыс жазалау керек
- Баланы жазалау барысында сіз өзіңіздің эмоцияларыңызды бақылауыңыз керек екенін есте ұстаған жөн. Бала кез-келген тітіркенуден басқа ештеңе әкелмесе де, кез-келген эмоционалды реакцияларға жол бермеу керек. Бұл дұрыс және тиімді жазалаудың ең маңызды ережесі.
- Балаға қандай мінез-құлық өте жағымсыз және лайықты жазаға лайық деп саналатынын үнемі түсіндіріп отыру керек. Бұл баланың әлеуметтік өмірдің нормаларын білуі және сіңіруі үшін қажет.
- Әрдайым балаңыздан тілазарлық немесе тәртіп бұзушылық жағдайында оны қалай жазалайтындығыңызды алдын-ала сұраңыз. Мысалы, сіз оған ең кішкентай құқық бұзушылық үшін де оны теледидардан немесе компьютерден жұлып алуға болатындығын айта аласыз.
- Балаңызға әрқашан оны нақты не үшін жазалайтынын түсіндіріп беріңіз.
- Балаңыздың ерік-жігерін басу мақсатына ұмтылмаңыз, өйткені жазалау барысында ол өзін кінәлі сезініп, мүмкін болса, кешірім сұрауы керек. Әдетте баладан кешірім сұрауға бірнеше сағат кетеді.
- Мойынсұнуға ұмтылыңыз, бірақ оны бірден жасамаңыз. Оған мінез-құлықтың өте қолайсыздығын түсіндіріп, айталық, ең стандартты жазаны қабылдаңыз - префиксті алып тастаңыз. Сонымен қатар, сіз балаңызға қысым жасамауыңыз керек, бәрін өздігінен түсініп, кешірім сұрағанша күткеніңіз абзал.
- Физикалық жазалау тек соңғы шара ретінде қолданылуы керек. Ең дұрысы физикалық жазаны тек 4 жыл қолданған болар еді. Физикалық жаза символикалық, шартты болуы керек. Мысалы, аздап ұрып, дауыс көтеріңіз. Бұл жеткілікті болуы керек.