Егер ересектер ажырасып кетсе, онда балалар кінәлі емес. Бірақ, мүмкін, олар көңілі қалған, ашуланған болады. Ата-аналары ажырасқаннан кейінгі балалар көбіне өздерін кінәлі санайды. Баланы аз жарақаттау үшін олармен сөйлесу керек.
Нұсқаулық
1-қадам
Егер отбасында бірнеше бала болса, оларды біріктіріңіз. Балалар екі ата-анадан да бірге болғандарын және ажырасу туралы осы жауапқа келіскендерін бірдей естуі керек. Баланы қарапайым ауызша түрде хабарлау керек, мысалы: «Біз қазірше бөлек тұруды шештік. Біз бірге өмір сүру бақытсызбыз».
2-қадам
Ажырасқанына қарамастан, балаңызға сіз әлі де бір-біріңізді жақсы көретіндігіңізді білдіріңіз. Бұл ақпаратты балалар міндетті түрде естуі керек. Көбінесе бала ата-анасының ажырасуына толығымен кінәлі екендігі үшін өзін жауапты деп санайды. Сіз балаға мұның түбегейлі дұрыс емес екенін дәлелдеуіңіз керек.
3-қадам
Сізге «Неліктен?» Деген сұрақ қойылады. Бір кездері сезінген сезімдер өзгергенін, жоғалғанын түсіндіріңіз. Егер сезімдер болмаса, онда бір-біріңіздің өміріңізді бұзбау үшін, бөліскен дұрыс. Ата-аналар балаңызбен қарым-қатынаста болған кезде айқайлап, дауыс көтеру немесе агрессивті сөйлеу қажет емес. Сондықтан ол мұны бүкіл отбасы емес, бір әкемнің немесе шешемнің шешімі деп ойлауы мүмкін.
4-қадам
Бұл ажырасу мәселесі бойынша балалар сізге сұрақтар қояды. Егер бала сізбен сөйлескісі келмесе, онда ешқандай жағдайда оған қысым жасамаңыз. Оған көп нәрсені ойлануға және салмақтауға уақыт беріңіз. Олар сезімдерін шығарсын, осы мәселе бойынша өз пікірлерін айта алсын, оларды жігерлендірсін. Сұрақтарға нақты, берік жауап беріңіз және өтірік айтпаңыз.
