Сыртқы әлеммен байланыс - бұл әр адамның өз ішіндегі қарым-қатынас түрі, ол әрине өз жолымен жүреді. Бірақ тиімді өзара әрекеттесу, егер бұл адамның өзінің субъективті пікірі, әлем бейнесін көруі болған жағдайда ғана мүмкін болады.
Психикалық рефлексия дегеніміз не?
Жеке тұлғаның белсенділігі болатын немесе болатын белгілі бір жағдайлардың қалыптасу процесі психикалық шағылысу болып табылады. Психиканың мұндай шағылысуының нәтижесі қоршаған әлем туралы сыртқы немесе ішкі деректерді толығымен субъективті бағалау болып табылады, ол тұтастай алғанда қоршаған шындықтың қандай да бір моделін ұсынады.
Бұл субъективті тәсіл өмір сүруге және жеке қажеттіліктеріңізді қанағаттандыруға мүмкіндік береді. Ақыл-ой рефлексиясының міндетті түрде субъектімен тікелей байланысты процесс екенін атап өткен жөн. Алайда ойлау, қабылдау немесе елестету призмасы арқылы психика процестерінің идеясы тек психиканың моделі болып табылады, шын мәнінде ол неғұрлым интегралды.
Психикалық рефлексияның рөлі қоршаған шындықтың алуан нысандарының біртұтас құрылымдалған бейнесін жасау болып табылады.
Психикалық рефлексия деңгейлері
Сенсорлық-перцептивті. Жеке тұлға немесе субъект сезіну мүшелерін нақты заттармен ынталандыру нәтижесінде алған ақпаратына сүйене отырып, өзінің мінез-құлық сызығын қалыптастырады, яғни оқиғаларға өзінің әрекет етуі керек деп ойлайды берілген жағдай.
Өкілдік деңгейі. Суреттер адамның сезім мүшелеріндегі басқа объектілердің тікелей қатысуынсыз пайда болуы мүмкін. Басқаша айтқанда, қиял, бейнелі ойлаудың шексіз процесі бар. Мұндай функцияның мәні жоспарлау, өзін-өзі бақылау және әрекеттерді түзету болып табылады.
Ауызша-логикалық ойлау. Осы деңгейде жүргізіліп жатқан ми операциялары, олардың өзектілігіне қарамастан, қазіргі уақыттағы оқиғалармен тіпті аз байланысты. Субъект адамның мәдени-тарихи даму процесінде қалыптасқан логикалық түсініктер мен тәсілдерді ғана пайдаланады. Ол өзінің жеке тәжірибесін менталитетке негізделген дамыған құндылықтар негізінде жасайды.
Сонымен, субъективтілікті анықтауда субъектінің біржақтылық ұғымы қатысады. Психологтарды субъектіні қабылдаудың, оның қажеттіліктеріне, ішкі қатынастарына ойлаудың тәуелділігі әрқашан қызықтырған. Сонымен, психика ұғымы шындық объектілерінің көрінісін ғана емес, сана түсінігін де қамтиды деген қорытынды жасауға болады.
