Баланың мінезі балалық шақтан көрінеді. Әр түрлі балалар балабақшаға барады, әрқайсысының өзіндік сипаты бар. Жаңа жағдайларға сенімділік сезінетін табанды балалар жаңа жағдайға үйреніп, бейімделуді едәуір жеңілдетеді. Бірақ жаңа, ерекше жағдайларда жасқаншақ және ұялшақ балалар өздеріне сенімсіздік сезінеді. Бірақ мұндай баланы да балабақшаға апару керек. Балабақша мұндай балаға ауыр жаза болмауы үшін ата-аналар қолдан келгеннің бәрін жасауға тырысуы керек.
Бұл жігіттердің мәселесі, негізінен, кез-келген сәтсіздікке қатты ашулануда. Бірақ олар өздерінің жетістігін соншалықты жоғары бағаламайды. Ата-аналардың жұмысы дәл осы бағытта болуы керек. Нәрестенің көңіл-күйін жақсартыңыз, оны жағымды етіп орнатыңыз, балабақшаға, жолдастарына деген оң көзқарас қалыптастырыңыз. Сондай-ақ, баланы өзінің сәтсіздіктеріне тоқталмауға үйрету керек, бірақ одан да күлуге жақсы.
Мұның бәрін көбейту кестесі, отыру және жаттау сияқты үйретуге болмайды. Бұл қасиеттер біртіндеп қалыптасады. Ал басты ынталандыру - ата-ананың өз өнегесі. Таңертең балабақшаға дайындық кезінде ата-аналар өздерінің күн жоспарлары туралы және бәрін қалай жасай алатындығы туралы ойланбауы керек. Ата-аналар бала үшін бұл тек тұру және киіну емес, бұл үлкен мәселе, ал одан да зор оқиға болатынын ұмытпауы керек - балабақшада бір күн, анасыз және әкемсіз. Ұялшақ бала үшін бұл бүкіл жұмыс күні, ал ең сүйікті жұмыс емес.
Ата-аналар баланың көңіл-күйін таңертеңнен бастап ұстап тұрулары керек. Сіз оған балабақшаға барар жолда бірнеше күлкілі өлеңдер немесе әңгімелер айта аласыз. Немесе сіз бұл әңгімелерді балаңызбен бірге құрастыра аласыз. Балабақшаға келген кезде ата-аналар мұнда қаншалықты жағымды, жайлы, көңілді және т.б. Бала мұны өзінше қабылдайтындай етіп, бұған үнемі баса назар аударып отыру керек. Ақыр соңында, ата-аналар оның өміріндегі ең маңызды адамдар және олардың пікірлері ол үшін маңызды.
Ата-аналар баланы балабақшадан алуға келгенде, оны лас футболка, шорт немесе тоқылған өрімдер үшін ұрыспаңыз. Ұялшақ балалар өздерін ата-аналарына қарағанда әлдеқайда көп ұрсып тастады. Оларға тәжірибе қосудың қажеті жоқ. Бұған достықпен күлген жақсы, осы тақырыптағы сүйкімді рифманы еске түсіріңіз. Бірақ біз бұл күлкіні есте сақтауымыз керек: «Ал, сен лассың» - достық деп айту қиын.
