Балалар күшті, бәрін білетін ересектердің айналасында өздерін ренжіту және ыңғайсыздық сезінуі мүмкін. Балаңызға өзін толыққанды отбасы мүшесі ретінде сезінуге және өзінің құндылығын түсінуге көмектесу үшін, сіз оның жеке басын құрметтейтіндігіңізді көрсетіңіз.
Нұсқаулық
1-қадам
Балаңызға берген уәделеріңізді орындаңыз. Әйтпесе, балалар ата-аналары оларға немқұрайлы қарайды деп ойлайды және керек кезде олар өз сөздерінен бас тартуға қабілетті. Болашақта үмітсіздікті болдырмау үшін, сіз өзіңізге 100 пайыз сенімді емес уәделер бермеңіз немесе қолайсыз ауа-райы, ауру және күтпеген жағдайлар үшін ескертулер жасаңыз.
2-қадам
Балаңызға адал болыңыз. Сіз ұлыңыздың немесе қызыңыздың көзінше оған өтірік айтпауыңыз керек немесе басқа адамға өтірік айтуыңыз керек. Маған сеніңіз, балалар жалғандықты жақсы сезінеді, және, әрине, оларды ата-аналары оңай алдай алатын сәттерге риза емес.
3-қадам
Балаға сеніңіз, оның таланттарына сүйсініңіз, оның бастамаларына қолдау көрсетіңіз. Нәрестені кішірейтудің қажеті жоқ, оның ынта-ықыласы мен арманына күмәнмен және көніл-күймен жауап беру керек.
4-қадам
Балаңызға дәріс беру әдетін қалдырыңыз. Бұл әсіресе ұлдарға қатысты. Олар қазірдің өзінде кішкентай ер адамдар және ұзақ және жалықтыратын дәрістерді жек көреді. Қатені көрсетіп, оны қалай түзетуге болатынын және болашақта оның алдын алу жеткілікті. Адамгершілікті оқудың қажеті жоқ.
5-қадам
Балаға, оның қателіктері мен қателіктеріне күлмеңіз. Баланың сөздері ата-аналарға өте күлкілі болып көрінеді, олар күле бастайды және болған оқиғаны жеткізу үшін әжелерін шақырады. Бала мүлдем күлкілі емес, ол әзілдеспейтін және анам мен әкемді күлдіруге тырыспаған. Бұл жағдайда нәрестеге оны түсінбейтін және құрметтемейтін, оған бір нәрсе дұрыс емес сияқты көрінуі мүмкін.
6-қадам
Баланың сұрақтарына міндетті түрде жауап беріңіз. Егер ол дәл сол нәрсені жүзінші рет сұраса да, оны назардан тыс қалдырмаңыз. Сіз мұны достарыңызға, әріптестеріңізге, бастықтарыңызға немесе клиенттеріңізге жасамайсыз. Балаға да құрмет көрсету керек.
7-қадам
Баланың қорқынышын жоққа шығармаңыз немесе оның сезімін жоққа шығармаңыз. Мысалы, ойыншықтың сынғанына бала ренжіді. Ол жылайды, ал анам жылауға мүлдем себеп жоқ және бос сөзге онша ренжуге болатын ештеңе жоқ дейді. Яғни, бұл баланың құндылықтарын төмендетіп, оның эмоциясын жоққа шығарады. Бұл қорқынышпен бірдей. Ата-аналар кейде балаларын олардан арылтуға дұрыс тырыспайды. Сіз баланың барлық эмоцияларын қабылдауыңыз керек. Оның оларға құқығы бар, және оның сезімдері назар мен құрметке лайық.
