Гиперактивті бала - көптеген заманауи ата-аналардың проблемасы. Организмде норадреналин мен дофамин гормондарының жетіспеушілігі баланың мінез-құлқына әсер етеді, нәтижесінде оған түзету емі қажет. Сіз жылдам нәтижеге сенбеуіңіз керек, емдеу процесі ұзақ және ұзаққа созылады, бірақ онсыз баланың білім беру мекемесінің жағдайына бейімделуі өте қиын.
Нұсқаулық
1-қадам
Ең алдымен, бұл ауру туралы мәселе екенін түсіну керек. Гиперактивті баланы кәдімгі мазардан ажырату қиын, бірақ мүмкін. Егер балаға сәйкес диагноз қойылған жағдайда, оған нақты іс-әрекетке көңіл бөлу және ата-анасына бағыну қиынға соғады. Ол көптеген сұрақтар қояды, бірақ жауаптарын күте алмайды. Табандылық пен зейінді қажет ететін ойындарға деген қызығушылық минималды. Бұл басты мәселе: шоғырланудың мүмкін еместігі жаңа білімді игеруге мүмкіндік бермейді және мектепке бару бала үшін азаптауға айналады. Мұндай бала орындықта да тыныш отыра алмайды, ол аяғын салбыратып, қолын қағып, фитнелер мен бұралаңдар жасайды. Сонымен бірге оның тілектері қарама-қайшы және бейсаналық, оның мінез-құлқын бақылау мүмкін емес. Седативті немесе седативтерді өздігінен қолдануға қатаң тыйым салынады. Баланың ұйқысы тыныш болса да, невропатологпен кеңесу қажет.
2-қадам
Емдеу ұзақ уақыт жүргізілетін гиперактивті балаға нақты күн тәртібі қажет, сондықтан ата-аналар оны алдын-ала ойластыруы керек. Студент қабырғаға ілулі тұрған жазбаша жазбаны көру пайдалы болатын кезге дейін. Егер ата-ана мұны өзгеріске жол бермей, берілген нәрсе ретінде көрсетсе, онда күнделікті тәртіп баланы жұмылдырады. Дұрыс жоспарланған күн шамадан тыс қозудан аулақ болуға және баланың мінез-құлқын басқаруға көмектеседі.
3-қадам
Отбасындағы қақтығыстар санын азайту үшін сабақтардың келесі кезеңіне өту біртіндеп жүзеге асырылады. Балаға ойынның тоқтатылатындығы туралы алдын-ала ескерту керек және ойын кезінде оның шамадан тыс қозғалмайтындығына көз жеткізу керек. Мұндай тәрбиені емдеу ата-ананың және нәрестенің жүйке жүйесін сақтайды.
